خوانندگان کتاب‌های آرمسترانگ: پول‌‌مان را پس دهید!
اعتراف تلویزیونی لنس آرمسترانگ در برنامه‌ی وینفری اوپرا به اینکه با
دوپینگ هفت بار قهرمان توردوفرانس شده، حالا روی دو خودزندگی‌نامه‌اش ـ
«داستان، دوچرخه نیست؛ سفر بازگشت من به زندگی» (سال 2000) و «هر ثانیه
حساب است» (2003) ـ هم سایه‌ی تاریکی انداخته و دل وفادارترین طرفداران‌اش
را هم شکسته است.
پس از اعتراف تلویزیونی آرمسترانگ، راب اشتوتسمن، یک مشاور روابط عمومی و معاون پیشین آرنولد شوارتسنگر در فرمانداری کالیفرنیا، به همراه جاناتان ویلر آشپز، از طرف خودشان و به نمایندگی از سایر ساکنین کالیفرنیا که این کتاب‌ها را خرید‌ه‌اند، از آرمسترانگ و ناشرین دو کتاب‌اش ـ پنگوئن و رندوم هاوس ـ شکایت کرده و خواستار دریافت غرامت شده‌اند. آنها در شکایت‌نامه‌شان استدلال کرده‌اند که اگر می‌دانستند آرمسترانگ خلافکار بود، هرگز کتاب‌های زندگی‌نامه‌اش را نمی‌خریدند.
کتاب «داستان، دوچرخه نیست» که به قلم سالی جنکینز روزنامه‌نگار و ستون‌نویس واشنگتن‌پست نوشته شده، جزو پرفروش‌ترین کتاب‌های سال بود و بیش از یک میلیون نسخه از آن فروش رفته است. چندی پیش آرمسترانگ از خانم جنکینز هم به خاطر اینکه به او حقیقت را نگفته، عذرخواهی کرد. در ایران نیز این کتاب توسط انتشارات جیحون در سال 1387 تحت عنوان «سرطان بهترين رويداد زندگی من» با ترجمه حميدرضا بوالحسنی منتشر شد. من نسخه‌ی اصلی این کتاب را چند سال پیش از آن خوانده بودم. همان زمان بخش‌هایی از این زندگی‌نامه به نظرم زیادی اغراق‌آمیز می‌آمد، اما در هر حال آدم را تحت تاثیر قرار می‌داد. در همان سال‌ها یک بار در ضمیمه‌ی روزانه‌ی «همشهری جهان» و یک بار هم در روزنامه‌ی «ایران ورزشی» درباره‌ی این کتاب نوشتم.
در ماه اکتبر سال گذشته‌ی میلادی پس از یک گزارش افشاگرانه‌ی آژانس ضددوپینگ آمریکا علیه لنس آرمسترانگ، هر هفت قهرمانی او در توردوفرانس گرفته شد. همین طور مدال برنز‌ش در المپیک 2000 سیدنی. اما آرمسترانگ تازه دو هفته پیش بود که در برنامه‌ی تلویزیونی اوپرا وینفری برای اولین بار به دوپینگ اعتراف کرد.
آرمسترانگ در این دو کتاب از داستان زندگی‌اش نوشته و اینکه چگونه با اراده‌ی قوی و سخت‌کوشی بر سرطان غلبه کرده و به قهرمانی سخت‌ترین مسابقه دوچرخه‌سواری جهان رسیده است. اما حالا خوانندگان این کتاب‌ها که با خوش‌باوری آنها را خوانده بودند و داستان زندگی آرمسترانگ را الهام و سرمشق خود قرار داده بودند، احساس می‌کنند که سرشان کلاه رفته و خواستار پس گرفتن پول‌شان شده است.
پس از اعتراف تلویزیونی آرمسترانگ، راب اشتوتسمن، یک مشاور روابط عمومی و معاون پیشین آرنولد شوارتسنگر در فرمانداری کالیفرنیا، به همراه جاناتان ویلر آشپز، از طرف خودشان و به نمایندگی از سایر ساکنین کالیفرنیا که این کتاب‌ها را خرید‌ه‌اند، از آرمسترانگ و ناشرین دو کتاب‌اش ـ پنگوئن و رندوم هاوس ـ شکایت کرده و خواستار دریافت غرامت شده‌اند. آنها در شکایت‌نامه‌شان استدلال کرده‌اند که اگر می‌دانستند آرمسترانگ خلافکار بود، هرگز کتاب‌های زندگی‌نامه‌اش را نمی‌خریدند.
کتاب «داستان، دوچرخه نیست» که به قلم سالی جنکینز روزنامه‌نگار و ستون‌نویس واشنگتن‌پست نوشته شده، جزو پرفروش‌ترین کتاب‌های سال بود و بیش از یک میلیون نسخه از آن فروش رفته است. چندی پیش آرمسترانگ از خانم جنکینز هم به خاطر اینکه به او حقیقت را نگفته، عذرخواهی کرد. در ایران نیز این کتاب توسط انتشارات جیحون در سال 1387 تحت عنوان «سرطان بهترين رويداد زندگی من» با ترجمه حميدرضا بوالحسنی منتشر شد. من نسخه‌ی اصلی این کتاب را چند سال پیش از آن خوانده بودم. همان زمان بخش‌هایی از این زندگی‌نامه به نظرم زیادی اغراق‌آمیز می‌آمد، اما در هر حال آدم را تحت تاثیر قرار می‌داد. در همان سال‌ها یک بار در ضمیمه‌ی روزانه‌ی «همشهری جهان» و یک بار هم در روزنامه‌ی «ایران ورزشی» درباره‌ی این کتاب نوشتم.
در ماه اکتبر سال گذشته‌ی میلادی پس از یک گزارش افشاگرانه‌ی آژانس ضددوپینگ آمریکا علیه لنس آرمسترانگ، هر هفت قهرمانی او در توردوفرانس گرفته شد. همین طور مدال برنز‌ش در المپیک 2000 سیدنی. اما آرمسترانگ تازه دو هفته پیش بود که در برنامه‌ی تلویزیونی اوپرا وینفری برای اولین بار به دوپینگ اعتراف کرد.
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۱ ساعت 14:1 توسط امیر علیزاده
|